Cunninghamia

In 2007 hebben we twee Cunninghamia’s in het pinetum gezet. We hebben ze gekregen van de toenmalige beheerder van pinetum Blijdestein in Hilversum, Nico Schellevis. Het waren toen nog heel kleine plantjes, maar ze gedijen erg goed in Birkhoven.
Cunninghamia is heel klein geslacht in de coniferenorde. Er zijn twee soorten bekend, al wordt daar van gezegd dat het toch dezelfde zijn. C. lanceolata en C. konishii.
Ze komen uit China, Taiwan en het noorden van Vietnam. De jonge takjes zijn frisgroen, later worden ze een beetje blauwachtig groen. De naalden staan spiraalsgewijs rond het takje, kunnen 7 cm lang worden en hebben een zachte stekel aan het einde van de naald.
De boom zelf kan in land van herkomst wel 55 meter hoog worden. Hier in Nederland heb ik ze nooit hoger gezien dan ca 15 meter.
Zoals alle naaldbomen hun naalden na enige tijd laten vallen, doet ook de Cunninghamia dat. Maar deze laat niet de losse naalden van de takjes vallen, maar de uiteinden van de takken mét naalden vallen (meestal in het najaar?) dan van de boom (net als bij de Cryptomeria japonica, Japanse ceder).
Ik weet geen Nederlandse naam voor de boom.

C. lanceolata, boompje van ongeveer 4 jaar oud

C. lanceolata, takje met naalden

Uiteinde van een takje van de C. lanceolata. De naalden vormen een prachtige ster.

Nu volgen wat foto’s van het andere exemplaar van onze Cunninghamia’s. De takjes, met name de uiteinden zijn duidelijk anders dan die van bovenstaand exemplaar. Volgens mij is dit dan de C konishii.

Cunninghamia konishii, ongeveer 4 jaar oude boom

Takjes van de C. konishii

Kijk maar eens goed, die takjes zien er toch heel anders uit als van het eerste exemplaar?
Hier nog een foto van een 15 jarig exemplaar van C konishii uit pinetum Blijdestein in Hilversum.

Cunninghamia konishii

– – – – – – – – – – – – – – – – – –

Het geslacht (genus) Cunninghamia op de engelse wikipedia.